De witte pleisters rond de vingertoppen, de zwarte broek met water in de kelder, de hoekige neus waarvoor geen énkele chirurg de verantwoordelijkheid wil dragen, de slierten krullend haar op het voorhoofd, de 'ie-ie' en de 'auw' en het handje in het kruis: tel dat samen en je krijgt Michael Jackson. Of bij gebrek aan een levende King of Pop: Christophe Lequesne, de 38-jarige garçon van een crematorium die al jaren elk gaatje van zijn vrije tijd dicht plamuurt als imitator van Michael Jackson.

Diep putje

Ik weet wat u denkt: imitator, daar hangt een reukje aan alsof het woord uit een heel diep putje omhoog gedwarreld kwam. Maar Christophe Lequesne is wél de winnaar van My name is Michael, een talentenjacht waarin ze een dijk van een danser zochten met een stem als een klok die Michael Jackson het beste kon neerzetten in een aantal popconcerten in Vlaanderen en Nederland. Die zeven shows in Nederland heeft Christophe al achter de kiezen. Dik 25.000 man naar Amsterdam gehaald én van hun sokken geblazen, als we de reacties mogen geloven.

Nog kaartjes

Gisteravond gaf Christophe zijn eerste twee concerten in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal. Twee keer bakje vol, samen goed voor meer dan vierduizend man. Nog acht te gaan op drie dagen: Christophe doet er zaterdag en zondag drie per dag. Kleine tip: er zijn nog een paar kaartjes. En neem vooral kind en gezin mee, want dat hebben al die mensen gisteren ook gedaan. Waar voor je geld? Zal wel zijn: die My name is Michael shows zijn volwaardige popconcerten waar genoeg vlees aan hangt om een heel dorp te eten te geven. Al vanaf de eerste noten van Can you feel it besefte je: het maakt deze zaal geen zak uit dat die kerel met die rare neus vooraan niet de échte Michael Jackson is. Ofwel swingt het, ofwel niet. En het swingde. Omdat er niet één valse noot te rapen viel. Christophe Lequesne: heerlijke danser. Niet de beste stem van het Pajottenland, maar àltijd juist. De dansers nààst Christophe: zoveel energie dat een Duracellkonijn er groen van zou worden. Om nog maar te zwijgen van Lulu en Mika, de twee hummeltjes die gisteren de jonge Michael speelden. Michael zélf zou zeggen: This is it.