De door het tv-publiek uitverkoren look-alike Christophe Lequesne speelt vanaf vanavond de hoofdrol in de theaterconcertreeks My Name is Michael.
Eigenlijk zochten ze niet eens een look-alike, geen exacte Michael Jackson-imitator. Maar de makers van het tv-programma My name is Michael vonden Christophe Lequesne. Lequesne is een Vlaamse crematoriummedewerker die al twintig jaar lang in de huid van Michael Jackson kruipt, en dankzij jaren oefenen en een flinke dosis grime exact op de King of Pop lijkt.
Het Nederlands/Vlaamse tv-programma was begin dit jaar een daverend succes. Ruim 2 miljoen Nederlanders en Vlamingen bekeken de finale-uitzending. Honderden kandidaten deden tijdens het tv-programma auditie in de hoop in de voetsporen van hun idool te mogen treden. Want de winnaar mocht de hoofdrol vertolken in de gelijknamige theaterconcertreeks: 17 concerten met in totaal bijna 50.000 toeschouwers.
Martin Michel, regisseur van het grootse theaterconcert dat vanavond in première gaat: In de tv-serie waren we op zoek naar iemand met de spirit van Michael Jackson, iemand met een groot talent en een sterke uitstraling, en niet per se iemand met dezelfde skills als Michael. Maar het publiek mocht op 6 februari stemmen en koos look-alike Christophe.
Pas toen wist ik met wie ik de show ging maken, en kon ik de nummers en de hele show aanpassen aan Christophe. De toonsoorten hebben we soms wat verlaagd, want Michael zong echt heel hoog.
Michael Jackson was een uniek talent. Hij was zo sterk in isolatiebewegingen, en zo glad, zo exact in zijn dans; hij had een enorme controle. En dan zijn stem en al die snelle, hoge geluidjes die hij maakte om het ritme en de accenten van zijn choreografieën te benadrukken waardoor beweging en muziek één werden. Dat moet Christophe in zijn optreden proberen te verwerken.
Een imitatie móet dan haast wel tegenvallen.
Daar was ik vooraf wel nerveus over. Tot ik Christophe ontmoette. Hij was veel professioneler dan ik vreesde, hoewel hij geen muziek- of theateropleiding heeft. Hij is heel getalenteerd; een geweldige danser, hij doet de stem ook goed na en hij is net als Michael een enorme perfectionist. Niemand kan Michael Jackson zijn, en Christophe zal de eerste zijn om dat te beamen. Maar hij heeft twintig jaar geoefend en alle videos en live-concerten bestudeerd. De mensen komen niet om Michael te zien, ze komen voor Christophe, hij was de publiekslieveling.
Het is voor Christophe wel wennen om zon lange show te spelen. Normaal doet hij kleine stukjes, nu moet hij nummers van vijf minuten brengen. Dat betekent langere spanningsbogen leren maken en er is meer uithoudingsvermogen nodig, want de show duurt anderhalf uur, zonder pauze. Hard werken dus.
In het tv-programma werden ook zes kinderen gecast die om en om, twee aan twee aan de show meedoen met de nummers van de jonge Michael.
Kinderen regisseren is heel wat anders. Je moet zorgen dat het altijd leuk voor ze is. Plezier is het belangrijkste, ook om aan het publiek te laten zien. En deze kinderen zijn zo enthousiast, en zulke grote fans van Michael, dat het met dat plezier wel goed zit. Hoe oud de kinderen zijn? Eerlijk gezegd heb ik dat niet durven te vragen. Maar volgens mij zit er zelfs eentje van negen tussen.
In het tv-programma peperden de presentatoren de kinderen in hoe spannend het zou zijn om voor 3700 mensen op te treden. Lijkt me niet fijn voor hun gemoedsrust.
Ik moest inderdaad de stress bij de kinderen weghalen. We hebben gepraat over dat het hetzelfde is om voor acht of voor 3700 mensen te zingen. En ze doen het geweldig. Het zijn echte performers en ze barsten van het zelfvertrouwen.
Maar met de zuiverheid van de kinderen ging het op tv ook wel eens mis. Zoals bij Lulu met Ill be there.
Dat noemen we schattig, haha. Ach we hebben veel geoefend. Maar dat kan natuurlijk toch gebeuren. En dan is het hopelijk schattig. Tijdens het concert kan ik er niets meer aan doen. Het liedje Ben, dat zij zingt, is overigens mijn favoriete nummer uit de show. Ik heb het zelf als kind in een jongenskoor veel gezongen. En als Lulu die het tijdens de première zingt vlak voor het einde van het lied opstaat van de trap, is dat zon groots moment voor zon klein meisje; ze doet haar vuist naar voren en stáát voor haar vriend die ze verdedigt: They dont see you as I do! Heel knap van haar, geweldig.
Het wordt een groots spektakel vol techniek, maar tot op de dag voor de première repeteren jullie in een kale repetitiezaal zonder licht en decor. Knap lastig.
Ja, de techniek en alle prachtige effecten bestaan alleen nog maar in de computer. Naast lichteffecten komen er grote led-schermen en videotorens op het toneel. En er zijn CO2-Jets die een soort witte rook spuiten. Donderdagnacht wordt alles gebouwd, vrijdag overdag gaan we in het decor repeteren en s avonds is de première al. Heel spannend dat dat allemaal op de laatste dag gebeurt, maar het komt goed. We hebben een geweldige band, goede hoofdrolspelers, 22 topnummers van Michael Jackson die in hoog tempo voorbij razen, en tien dansers, waaronder finalisten van So you think you can dance en Dancing Queen. Dus het zit wel goed met die show.